HISTORIA SZKOŁY
Historia naszej szkoły sięga aż 1924 roku i rozpoczyna się w Godziembowie. Ówcześnie była to Szkoła Powszechna realizująca program dwóch klas. W 1928 r., gmina Ludwin wybudowała nowoczesny budynek, który został przeznaczony do celów edukacyjnych.
We wrześniu 1939 roku, Niemcy zajęli budynek szkoły w Godziembowie, aby modlić się tam oraz kształcić własne dzieci. Natomiast nauka polskich dzieci została przeniesiono do żydowskiego domu w Zezulinie. Osiem lat później szkoła została na stałe przeniesiona do Zezulina.
W 1970 roku placówka mieściła się w drewnianym budynku, który należał do niemieckiego kolonisty. Warunki do pracy były trudne. W budynku były zaledwie cztery salki lekcyjne, kancelaria i niewielki korytarz. Był jeszcze drugi budynek, którym była dawna stróżówka jeszcze z czasów wojny. Społeczność Zezulina nie cieszyła się długo własną szkołą. W dzień 18-go listopada 1973 roku spłonął jeden z budynków (2 sale lekcyjne, kuchnia oraz biblioteka). Co prawda, straty oszacowano na niewielkie, jednak był to ogromny problem dla rodziców, dzieci i nauczycieli, którzy stracili miejsce do kształcenia oraz pracy. Jako oficjalną przyczynę pożaru podano „usterki w przewodach kominowych”. Aby szkoła mogła nadal funkcjonować w warunkach najbardziej zbliżonych do tych sprzed pożaru, wynajęto dwa pomieszczanie u pobliskich mieszkańców. Jedną u Wincentego Kozła odległą od głównego budynku szkoły o 600 metrów, natomiast drugą u Czesława Romana znajdującą się 500 metrów. Co prawda było to ogromne utrudnienie dla wszystkich, ale co najważniejsze zajęcia mogły się nadal odbywać.
Rok 1975 przyniósł kolejne nadzieje i szanse dla społeczności szkolnej. Powstał plan wybudowania całkiem nowej szkoły z tzw. wielkiej płyty. W połowie 1978 roku został on zrealizowany. Budynek wymagał jednak prac wykończeniowych. Te niestety przeciągały się w czasie. Głównie ze względu na wykonawców. Pięć lat później, w 1980 roku szkoła nadal nie była w pełni przygotowana do użytku. Jednak tego samego roku, 7-go maja uległ spaleniu stary, drewniany budynek szkoły. Pożar strawił większość szkolnych zasobów. Zmusiło to dyrekcję do natychmiastowego przeniesienia zajęć lekcyjnych do nowo powstałego budynku, mimo że nie był on jeszcze w pełni przygotowany.
W roku szkolnym 1978/79 działał Samorząd Szkolny, w skład, którego wchodzili: przewodniczący, zastępca, skarbnik i kronikarz. Następne znaczące zmiany nastąpiły w roku 1987/88. Wtedy też po raz pierwszy zostały otwarte dwa oddziały przedszkolne, dla dzieci w wieku pięciu i sześciu lat. Burzliwe losy szkoły nie zaburzyły znacząco jej funkcjonowania. Stale dbano o to, aby nie dopuścić do nieplanowanych przerw w jej działaniu.
Szkoła stanęła przed sporym wyzwaniem w roku szkolnym 2000/2001, który niósł za sobą reformę oświaty i tworzył 6-letnią szkołę podstawową. Wymagało to opracowania całkiem nowego statutu szkoły. Był to jednak rok nie tylko wyzwań i obowiązków, ale również sukcesów. Duża część uczniów należała do zespołu tanecznego „Zezulanie”. W dniu 22-go marca, 32. uczniów otrzymało legitymację członkowską Ligi Ochrony Przyrody, w obecności ówczesnego prezesa wojewódzkiego LOP.
Nasza szkoła pomimo burzliwej historii przetrwała do dziś. Prężnie realizuje swoje cele i założenia. Większość działalności pozalekcyjnych stworzonych w latach '80 przetrwało do lat '90, a nawet do dziś. Bardzo długa działalność jest dla nas powodem do dumy i mamy nadzieję, że będziemy mogli kształcić i wychowywać naszych podopiecznych przez kolejne 75 lat, a nawet o wiele dłużej.
(Tekst opracowany na podstawie pracy licencjackiej powstałej w 2005 roku, pod kierunkiem prof. dr hab. Czesława Kępskiego w Wyższej Szkole TWP w Warszawie, Wydział Zamiejscowy w Lublinie, pt.: „Monografia Szkoły Podstawowej w Zezulinie”, autorstwa Moniki Chabros.)